Leterme présente la démission de son gouvernement.

Leterme présente la démission de son gouvernement. Il est captivant de lire les réactions des principaux éditorialistes du nord du pays, qui crucifient les francophones et soulignent que n'importe qui à la place de Leterme aurait échoué...

Les principaux obstacles à un accord demeurent:

Côté néerlandophone

Les néérlandophones veulent absolument une réforme de l'Etat mais n'en précise jamais le contenu ni la profondeur
Les néérlandophones ne donnent pas l'impression d'avoir beaucoup d'éléments à échanger pour parvenir à un compromis

Côté francophone

Les francophones ne veulent pas d'une réforme de l'Etat
Les francophones n'ont par conséquent pas beaucoup d'éléments à échanger pour parvenir à un compromis

Nederlandstalige krantencommentaren scherp voor Leterme

De krantencommentatoren sparen hun kritiek op premier Yves Leterme niet.

Sommige commentatoren wijzen ook op de verantwoordelijkheid van de Franstaligen in de mislukking van Leterme. Hoe het nu verder moet, blijft ook voor de meeste commentatoren onduidelijk.

Luc Van der Kelen gaat in Het Laatste Nieuws het verst in zijn kritiek op Leterme. "Mislukt mislukt mislukt", titelt hij. "De vraag is waar het land een leider heeft verdiend die niets anders heeft klaargemaakt dan verwarring scheppen, afkeer van de politiek en onverschilligheid", luidt het.

Van der Kelen verwijst terug naar de CD&V-slogans rond "goed bestuur" in de aanloop naar de verkiezingen. "Nooit was goed bestuur zo ver weg. Nooit maakte ons land zo'n belabberde beurt. Nooit waren de zorgen van de mensen minder van tel. Alles is beter dan politici die niet regeren en de beslissingen voor zich uitschuiven. Drie keer heeft de premier geprobeerd. Drie keer is hij mislukt: op 23 augustus, op 1 december en op 15 juli. Niemand heeft van het staatshoofd zoveel kansen gekregen. Wat ook de reden mag zijn, het wordt tijd dat er nu een einde aan komt."

Voor Peter De Backer van Het Nieuwsblad zou het (te) makkelijk zijn om alle schuld voor de mislukking in de schoenen van Leterme te schuiven. "Het klopt dat de premier niet uitblonk in doortastendheid. Nooit gaf hij de indruk greep te hebben op de zaken. Maar Leterme heeft wel gewroet en gevochten en uiteindelijk vele potentiële oplossingen afgetoetst. Hij botste evenwel op het blijvende 'non' van de Franstaligen. Had een andere eerste minister deze crisis voorkomen? Neen. De politieke impasse is het resultaat van het Belgische systeem dat niet meer draait als tevoren", luidt het.

Volgens De Backer verkeert België in "een bestaanscrisis". "De Vlaamse en Franstalige politici leven in twee afzonderlijke werelden en er is geen geld meer om een staatshervorming met nog eens wat extra centen voor de regio's af te kopen. De oranjeblauwe mislukking van vorig jaar blijkt slechts het voorspel van een nog diepere impasse. Dertien maanden na de verkiezingen is de politieke chaos groter dan ooit."

Volgens Erik Donckier van Het Belang van Limburg draagt Leterme "een verpletterende verantwoordelijkheid". "In de aanloop naar de verkiezingen van 10 juni vorig jaar ging hij zich te buiten aan verkiezingsbeloftes. Hij ging het eens allemaal doen. Wie hem binnen de CD&V er op wees dat hij die beloftes niet zou kunnen invullen, werd afgeblaft. En kritische journalisten werden bestookt met sms'jes. Yves Leterme deed wat hij Guy Verhofstadt verweet. Leterme is een Verhofstadt in het kwadraat: hij belooft nog meer, hij realiseert nog minder."

Toch zou het niet correct zijn om enkel en alleen Leterme de schuld te geven. "De verantwoordelijkheid van de Franstaligen is groot. Zij hebben het steevast over België en solidariteit. Maar hun woorden staan haaks op hun daden. Hun weigering om B-H-V te splitsen, een nieuwe staatshervorming te realiseren en de federale overheid te herfinancieren, komt neer op een wurging van het land."

Voor Paul Geudens van Gazet van Antwerpen ligt "de grootste schuld voor het mislukken van de communautaire onderhandelingen bij de Franstaligen". "Maar Yves Leterme heeft ook fouten gemaakt. Hij is te ver en te lang meegegaan in het francofoon verhaaltje. In feite had hij in augustus van vorig jaar de Franstalige partijen reeds voor het blok moeten zetten", luidt het.

"Yves Leterme heeft ons - en ongetwijfeld ook velen binnen zijn eigen partij - ontgoocheld. We hadden meer standvastigheid en creativiteit van hem verwacht. Hij had meer ruggengraat moeten tonen. Meer politieke moed", schrijft Geudens. "Het cynische van heel dit verhaal is wel dat uitgerekend de persoon die een partij die vijf jaar geleden op sterven na dood was, weer levend heeft gemaakt, haar nu opnieuw aan de rand van de afgrond brengt", besluit hij.

Volgens De Standaard is bewezen dat het federale België in zijn huidige vorm "niet in staat is zichzelf te hervormen". "Het is 0-0: de Vlaamse partijen hebben nog niets toegegeven, maar ook nog niets bereikt. En dat was wat de Franstaligen wilden. Deze federale staat is dus niet in staat zichzelf te hervormen. En hij rijdt zo naar de afgrond", schrijft Guy Tegenbos.

In De Morgen vergelijkt Yves Desmet premier Leterme met een leerling-tovernaar die het slachtoffer wordt van de machten die hij zelf heeft opgeroepen. Toch mag men de mislukking niet volledig in de schoenen van Leterme schuiven. De mislukking "valt hem niet eens persoonlijk kwalijk te nemen, want niemand mag vandaag in staat geacht worden om in het huidige politieke krachtenveld een evenwichtige oplossing te vinden", luidt het. "Je kunt het Yves Leterme wel kwalijk nemen dat hij mee vorm heeft gegeven aan een politiek landschap waarin een dergelijke oplossing onmogelijk is geworden", aldus nog Desmet.

"Leterme heeft geen van zijn beloftes gehouden, heeft bij herhaling woordbreuk gepleegd, heeft nooit zelfs maar een schijn van goed bestuur kunnen ophouden. Al wat hem rest, is de martelaarsrol in een crisis die hij over zichzelf afgeroepen heeft. Hoe het verder moet, weet voorlopig niemand", besluit Desmet.

Volgens Wim Van de Velden van De Tijd heeft CD&V de Wetstraat 16 en zijn kopman opgeofferd om zijn geloofwaardigheid overeind te houden. "Het doet wat denken aan wat bij Fortis is gebeurd". "Andermaal een uitstel voor de communautaire onderhandelingen zou ook geen goede zaak zijn geweest voor het land. Het communautaire zou als een loden deken over de Wetstraat blijven hangen. Van een krachtdadig sociaaleconomisch beleid zal niets in huis komen zolang het communautaire niet achter ons ligt. Dat is al sinds de verkiezingen van 10 juni 2007 de harde vaststelling".

Voor De Tijd kan het geen optie zijn om nog eens jaar alleen met het communautaire bezig te zijn. "Die hypotheek moet nu eindelijk worden gelicht", luidt het. (belga/mvdb)